Najbardziej przydają się cechy charakteru sprzyjające rozstrzyganiu rozstrzyganiu sporów. Są osoby, którym łatwo wzbudzić zaufanie u innych. Liczy się również umiejętność słuchania, jasnego wyrażania myśli, łagodzenia i rozwiązywania konfliktów czy wewnętrzne przekonanie o potrzebie pokojowego rozwiązywania konfliktów.

Z każdym, który przekracza możliwości samodzielnego uporania się z nim. Wachlarz możliwości jest wielki – można ustalać menu dziecka lub omawiać podział majątku, wszystko zależy od uczestników mediacji.

Warto zwrócić uwagę, że mediacje nie są związane z rozwodem, jak się powszechnie przyjmuje. Im wcześniej para zgłosi się o pomoc, tym łatwiej jej będzie zrozumieć się nawzajem i zbliżyć do siebie.

Mediacje służą lepszej komunikacji, im wcześniej się tego nauczymy, tym łatwiej nam będzie wzmacniać związek a nie niszczyć go do fundamentów.

Uczestnicy dobrowolnie biorą udział w mediacji. Oznacza to, że mogą się wycofać się na każdym jej etapie, bez podawania przyczyn. Natomiast mediator nie może mówić o tym, kto zrezygnował, bo jest związany zasadą poufności.

Mediator nie ujawnia tego, co usłyszał na spotkaniu informacyjnym i posiedzeniu mediacyjnym, nikomu. Efektem pracy mediatora ze stronami jest spisana ugoda, gdzie zamieszczone są same uzgodnienia i protokół zawierający datę, miejsce mediacji i uczestników. Mediatorowi nie wolno zamieszczać informacji o tym kto, co powiedział.

Mediator nie wyróżnia żadnego z uczestników mediacji, jest neutralny co do przedmiotu sporu i znalezionych rozwiązań. Mediator pomaga tylko te postanowienia dobrze opisać, by były zgodne z prawem i zostały jasno sformułowane.